Trainingsweekend Zuid-Limburg 8-10 september 2017

Laat onderaan je reactie achter!

Het beloofde een regenachtig weekend te worden en op vrijdag kregen we daar alvast een voorproefje van. Anne en ik (Yda Smets) vertrokken om een uur of twee uit Den Haag, maar door alle hoosbuien stonden we veel stil en kwamen we pas eind van de middag aan bij Kampeerboerderij ’t Leienhoes in Wijlre. 

In Limburg was het blijkbaar iets minder nat geweest, want er waren nog een paar helden gaan racefietsen (Roel en Martijn) en mountainbiken (Wim en Fabian).

De eerste avond was er met het oog op de sportieve inspanningen van het weekend koolhydraatrijke spaghetti, maar die hebben Anne en ik gemist omdat we bij ’t Hijgend Hert (prachtig gelegen in de bossen bij Vijlen) gingen eten. De ober probeerde ons het ‘romantisch dessert voor twee’ aan te praten, maar dat sloegen we gedecideerd af; Lies had thuis erg haar best gedaan op het dessert, een bijzonder goed gelukte chocolademousse. Helaas vonden we bij terugkomst, volledig terecht, de hond in de pot. Klaas en Bram stonden inmiddels al klaar met hun racefietsen om nog even de Keutenberg op knallen. Petje af met die kou en die regen.

De volgende ochtend ging er een groepje mountainbiken onder leiding van Wim en Fabian, en vertrokken er verschillende groepjes op de racefiets. Vanwege de voorspelde regen besloot ik te gaan mountainbiken met de groep van Wim. En daar heb ik geen spijt van gekregen: we kregen tijdens de prachtige tocht een paar flinke regenbuien en zelfs onweer over ons heen, werden steeds natter en viezer, maar dat is het echte mountainbikegevoel. Wim had een mooie route uitgezet door het Geuldal naar Meerssen en door de bossen langs het spoor terug naar Valkenburg. Bekend terrein voor mij: de verharde weg door het Geuldal was in mijn jonge jaren een van mijn vaste routes naar de middelbare school in Meerssen, waar we trouwens ook nog langs fietsten.

Op de terugweg leek het wel alsof iedereen de pannen soep van Jeannet rook: het laatste stuk over de weg werd er steeds harder gereden. En wat een traktatie om na een inspannende regenachtige fietstocht een bordje dampende, verse courgette- of tomatensoep voorgeschoteld te krijgen!

Miranda en Rob bleken autopech gehad te hebben en waren pas om halftwaalf op de kampeerboerderij aangekomen. Zij wilden graag nog iets actiefs doen, maar omdat de meesten na het douchen geen zin meer hadden om nog een keer te gaan fietsen in de regen, gingen we met z’n vieren een lange wandeling maken in het Geuldal en Gerendal bij Valkenburg. Ook weer een prachtige tocht met voor mij veel nostalgische plekken uit m’n jeugd, die we afsloten met een paar Belgische biertjes in ’t Koetshoes.

Bij thuiskomst was het kookteam onder leiding van Lies een Indische maaltijd aan het bereiden, met saté om je vingers bij af te likken. De pan met saté ging dan ook heel hard.

De volgende dag was het droog maar fris. Rein had weer voor eitjes gezorgd, dit keer gebakken in plaats van gekookt. Na een stevig ontbijt gingen de verschillende groepen op weg: Wim met zijn mountainbikegroep, Jan en Johan ieder met een grote groep racefietsers. Ik sloot me aan bij de groep van Johan, waar ook een stel jonge honden bij zaten die bij ieder klimmetje zo hard mogelijk omhoog fietsten, te beginnen bij de Cauberg. Het ging er af en toe vrij chaotisch aan toe met het bepalen van de richting, dus bij de eerste de beste lekke band werd de groep in tweeën gesplitst. De (iets) ouderen gingen met Johan mee, de fanatieke jeugd sloot zich aan bij Thomas. Martijn, John en ik maakten aan het einde nog een extra lusje omdat we nog graag de Camerig op wilden fietsen.

Dit keer kwamen we droog aan bij de boerderij. De zon scheen zowaar, dus we konden buiten lunchen. Wim was hamburgers en andere lekkere dingen aan het bereiden op de barbecue. Na deze barbecuelunch was het tijd om te douchen, op te ruimen en spullen te pakken. Om een uur of drie reden we via Valkenburg (bezoekje aan mijn vader in het verpleeghuis aldaar) terug naar Den Haag/Delft.

Het was een topweekend, en wat zijn we perfect verzorgd! Nogmaals hulde en dank aan Wim & Elly, Lydia, Jeannet en Lies!

Uw verslaggever
Yda Smets


Laat een reactie achter