Opinie & verslag: Inline Skaten en intensief multidisciplinair trainen

Laat onderaan je reactie achter!

Het wordt mooi weer vandaag. Zoveel is mij helder als ik de weerberichten moet geloven en de warme temperatuur voel. Nog maar enkele dagen geleden heeft Fiorella (nr. 124) formeel toestemming gekregen voor het bijzondere verlof, zoals dat formeel heet. Zij heeft zich definitief geplaatst voor de afvalkoers op het NK Inline Skaten. Ook junior wereldkampioen Chris Huizinga, Michel Mulder, oud DKIJV’er Louis Hollaar, niet te vergeten tegenstander Debby Behr die onlangs nog Europees Kampioen Kadetten en talloze andere fantastische skaters zijn van de partij.

Fiorella heeft zich ook als reserve geplaatst voor verschillende andere onderdelen waarvoor ze wel aanwezig zal moeten zijn. Hoewel wij als ouders natuurlijk apetrots zijn -zonder dat wij buiten de evolutie iets specifieks hebben met deze diersoort- gebied de eerlijkheid te zeggen dat we het een beetje jammer vinden dat ze zich niet geplaatst heeft voor deze onderdelen. Juist op de korte afstanden is zij goed, maar was ze achteraf gezien gehinderd door een minder geschikt onderstel en gewoon niet in de juiste vorm op de dag dat deze afstanden gereden werden. Aan beide oorzaken is en wordt gewerkt. Het nieuwe onderstel is aangeschaft en wat haar vorm betreft, dat heeft deels te maken met de voorbereiding, deels met mentale kracht en deels ook met omstandigheden die minder te beïnvloeden zijn.

Wij hebben voor de gelegenheid maar een goedkope bungalow gehuurd waarin Pina, Fiorella en ik op vrijdag, aangevuld met Elena op zaterdag, kunnen verblijven. Zo hoeven we niet dag in dag uit heen en weer te rijden. Inchecken kan natuurlijk pas later op de dag, zodat wij niets anders kunnen dan meteen naar de wedstrijd pistebaan in Heerde te rijden.

Daar aangekomen is het een drukte van jewelste. We zijn toch echt bijtijds gearriveerd maar moeten onze auto al op een behoorlijke afstand verwijderd van de ingang in de berm parkeren. Dat wordt een eindje lopen met onze tuinstoelen; zeker als wij bij de baan aangekomen ontwaren dat ons gewestelijke kamp is neergestreken aan de achterzijde van het parcours.

Deze eerste dag wordt er één van langdurig wachten. Zoals verwacht valt Fiorella met haar “reserve-boekingen” namelijk deze dag volledig buiten de prijzen. Daar staat tegenover dat wij met veel plezier naar deze per jaar professionelere sport hebben kunnen kijken. De aanwezigheid van een camera voor een uitzending op de publieke zender vinden wij dan ook niet meer dan normaal. Het wachten is op meerdere camera’s, want dan kun je pas echt ervaren wat voor een spektakel het inline skaten eigenlijk is. Ook worden er prachtige prestaties neergezet door de deelnemende gewestelijke rijders, wat natuurlijk doet verlangen naar meer.

De tweede dag willen we niet gaan wachten totdat Fiorella aan de beurt is. Als al gauw blijkt dat haar laatste reserveplek ook niet verzilverd kan worden besluiten wij er een vakantiedagje van te maken. Elena is nu immers ook aangeschoven en in het bungalowpark staat een heus springkussen waar beiden graag wat overtollige energie op kwijt willen.

’s Middags gaan wij weer terug naar de pistebaan en zien nog een aantal wonderschone wedstrijden met zeer veel strijd en emoties. Intussen maakt Fiorella zich gereed voor de afvalrace. Een onderdeel dat ze in voorgaande jaren verafschuwde en waar ze zich nu juist wonderwel voor geplaatst heeft. De verwondingen die zij het vorige weekend bij de Jeugdskeelercup heeft opgelopen zijn goed afgeplakt. Na een heftige strijd weet zij zich uiteindelijk te plaatsen op de 17e plaats, een plek waar we allemaal zeer tevreden mee zijn. Immers een top 20 plek was vandaag het doel omdat hiermee ook de prolongatie van haar deelname aan het gewest (of RTC, Regionaal Talenten Centrum, zoals dat tegenwoordig heet) is zeker gesteld. Bovendien zat er vandaag, mede vanwege de verwondingen, ook niet meer in.

Trainingsintensiteit en Multidisciplinair

Op zo’n moment ga je als ouder ook weer terugdenken aan hoe we toch hier gekomen zijn. Als bij zoveel zaken is dat een combinatie tussen talent, inzet en prestatie. Te beginnen met talent. De één kan iets gewoon aangeboren beter dan een ander, is er eerder in zijn/haar leven mee geconfronteerd of heeft op de juiste momenten de juiste instructies gekregen. Enfin, talent laat zich niet zo makkelijk vangen. Toch weet ik zeker dat Fiorella hierover beschikt. Hoe ik dat weet? Bijvoorbeeld, doordat ze op haar eerste rolschaatsen meteen hard wegreed. Of doordat zij haar rolschaatsen met het grootste gemak verruilde voor inline skates. Of doordat zij alle beginselen van het skeeleren in één les “geleerd” kreeg. Of doordat zij net zo makkelijk langebaan ging schaatsen. Of doordat zij het kunstschaatsen met net zoveel gemak daarnaast deed. Of door de vele keren dat trainers mij er op wezen. Kortom: dat van dat talent, dat weet ik zeker. De ouders van onze andere talenten zullen dit zeker herkennen.

Daarnaast spelen inzet en prestatie een grote rol. Juist op dit punt ontbrak het een aantal jaren geleden. Niet dat ze zich niet wilde inzetten, maar DKIJV kende geen ondersteuning van het inline skaten op het niveau dat en met de intensiteit die nodig was om mee te kunnen doen aan de landelijke wedstrijden. Voor mij reden om mij samen met de commissie Inline Skaten in te zetten om dit binnen DKIJV op orde te krijgen. Uiteindelijk heeft dit geleid tot een uitdagende visie en het binnenhalen van twee nieuwe trainers Sebastiaan en Bram. Beiden hebben Fiorella het gewest in geholpen en daar zijn we ze zeker dankbaar voor.

Nu Fiorella een gewestelijke training krijgt blijkt dat ze conditioneel erg vooruit gaat en ook de door veel DKIJV-ers gevreesde puntenkoersen, afvalkoersen en marathons steeds beter aan kan. Het gewest Inline Skaten werkt ook bewust aan een optimale conditie, omdat dat de basis is voor de prestaties. Met de eerste zilveren plak op het NK en relatief goede prestaties van alle deelnemers is het gelijk hiervan bewezen. Het verschil in trainingsintensiteit is dan ook opmerkelijk. Ik heb zelf moeten constateren dat bij het gewest 3 tot 5 keer meer (intensieve) kilometers worden afgelegd per training dan een training bij ons nieuw opgerichte steunpunt (voor niet insiders onze Anco selectie is opgegaan in een regionaal samenwerkingsverband tussen meerdere verenigingen dat de naam steunpunt heeft gekregen) en ook hoger ligt dan wat Sebastiaan en Bram vorig jaar gaven. Dat doet wat met je conditie kan ik zeggen. Geen ademnood meer na vele ronden, geen lange hersteltijd meer en vooral veel meer plezier in de sport. Is dit dan voldoende om landelijk te winnen? Soms wel, maar vaak ook niet. Interessant hierbij is dan om te vernemen dat Debby Behr bij iSkate een nog intensiever trainingsprogramma krijgt (voor zover ik kan nagaan, 5 trainingen in de week, dit is meer dan bij ons gewest en waarschijnlijk zo’n 6-10 keer intensiever dan bij ons nieuw opgerichte steunpunt). En Debby Behr is de zoveelste “uitzondering” die net als Hollaar, de broertjes Mulder en bijna iedereen uit ons eigen gewest inline skaten bewijzen dat je daarnaast ook op de langebaan prima kunt presteren.

In dat licht bezien ben ik een beetje verbaasd over de voorzichtige aanpak binnen ons nieuw opgerichte steunpunt waarbij nog steeds de gedachte is dat een stevige inline skaten training schadelijk zou zijn voor het schaatsseizoen en zal leiden tot overtraining. Wat dat laatste betreft, ik ben geen expert maar hoor daar door de mensen die dit wel zijn toch hele wisselende verhalen over.

In mijn eigen omgeving ben ik nog geen overtrainde inline skaters tegen gekomen en ken ik er ook geen één buiten mijn omgeving. Dit is niet zo opmerkelijk omdat er door alle deskundigen overeenstemming blijkt te bestaan over het feit dat inline skaten minder intensief is dan langebaanschaatsen en dus een veel kleinere kans geeft op overtraining. De praktijk lijkt hierbij ook wonderwel aan te sluiten. Kijk bijvoorbeeld naar het rijden van de 1500m. Loeihard op de inline skates is deze afstand eenvoudig te rijden. Dit terwijl je je op de langebaan op deze afstand makkelijk kapot rijdt. De trainers van het steunpunt onderschrijven dan ook dat het hebben van een goede conditie een vereiste is om het verzuren op bijvoorbeeld de 1500m zolang mogelijk uit te stellen.

Ik zou dan ook de Technische Commissie via deze weg willen vragen om eens te rade te gaan bij goed presterende RTC’s zoals iSkate of bij het gewest Inline Skaten (de uitnodiging van Marieke, trainer van het gewest, is al gegeven) of enig ander goed presterende district of RTC wat de trainingsschema’s zijn die zij hanteren. Gewoon om te leren, te benchmarken en te verbeteren. Want ik constateer verschillen in zienswijze en uitvoering die het verdienen om een standpunt over te bepalen.

Ook als DKIJV moeten wij onze invloed op de programma’s binnen ons steunpunt en de RTC laten gelden, zodat ieder talent ook vanuit DKIJV de training krijgt die hij of zij nodig heeft om ook landelijk mee te kunnen doen. Ik sluit mij daarbij aan bij de zienswijze van het gewest Inline Skaten dat het hebben van een goede conditie de basis vormt voor goede prestaties. Overigens moet daarbij niet vergeten worden dat hiermee ook meer plezier uit het langebaanschaatsen en het inline skaten kan worden verkregen. Want geloof me, het is helemaal niet leuk om buiten adem de baan af te gaan als dit helemaal niet nodig is.

Henk de Vos

De auteur is zelf verantwoordelijk voor de inhoud van publicatie. Met plaatsing van deze inzending onderschrijft DKIJV geen ideeën, suggesties of meningen die de auteur verkondigt.


Laat een reactie achter